Po odbyciu kolejki skoków wróciliśmy do Brygady Spadochronowej, gdzie każdemu, kto odbył przepisaną liczbę skoków, wręczano odznakę spadochronową. Zaprojektował ją architekt-malarz, porucznik Marian Walentynowicz, wykorzystując zaprojektowaną przez siebie okładkę książki Ziemia gromadzi prochy. Orzeł o długich skrzydłach z nastawionymi szponami, spadający na ziemię. Na wewnętrznej stronie odznaki wyryte zawołanie: TOBIE OJCZYZNO!

W rozkazie nr 3 Naczelnego Wodza z dnia 20 VI 1941 czytamy: „Zatwierdzam znak spadochronowy w kształcie spadającego do walki orła. Na obczyźnie, gdzie myśli wszystkich Polaków biegną ustawicznie do chwili powrotu, a obraz jego różne w wyobraźni przybiera kształty, ma to sens szczególny. Wojsko Polskie widzi swój powrót w walce, poświęceniu i chwale. Chcemy, by orły naszych sztandarów zwycięsko spadały na wroga, zanim spoczną na swojej oswobodzonej ziemi.”

Po skoku bojowym do odznaki przybywał wianek, trzymany w orlich szponach. My, cichociemni żołnierze AK, mamy w wianku dodatkowo konspiracyjną kotwicę Polski Walczącej.

Miło mi, ilekroć spotykam młodego chłopca w czerwonym berecie, który nosi „naszą” odznakę spadochronową.

Powyższy tekst jest skrótem fragmentów książki „Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie”.

wróć na początek