Kategoria: Towarzysze broni
Pułkownik Kazimierz Iranek-Osmecki – „Makary”
„Antoni”, „Makary”, „Heller” – emisariusz do kraju, cichociemny, szef Wywiadu AK. Mój szef i przyjaciel. Po raz pierwszy spotkałem go jesienią 1941 roku w Londynie, w Szkole Oficerów Wywiadu. Mówił nam o życiu w okupowanej Warszawie, z której niedawno wrócił. Dla wprowadzenia w błąd Więcej…
Bogdan Juliusz Piątkowski – „Dżul”, „Mak”
Duszą naszej baterii był „Dżul” – porucznik Bogdan Juliusz Piątkowski, oficer ogniowy 1 baterii. Oficer zawodowy 1 Dywizjonu Artylerii Konnej im. gen. Bema w Warszawie, jeździec-zawodnik, zamiłowany koniarz i psiarz. Artylerzysta o bohaterskiej karcie bojowej we wrześniu, o czym dowiedziałem się znacznie później i Więcej…
Jan Rogowski – „Czarka”
Nieśmiały, nie umiejący „przepychać się do przodu”, przedmiot życzliwych kpin „Dżula” w szkockim garnizonie i na cichociemnych kursach. Pierwszy spośród „Kołnierzyków” odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. Niezawodny w potrzebie kolega i przyjaciel. Los nie szczędził mu najgorszego. Zanim go zamordowali gestapowcy w Radomiu, wiedział, kto Więcej…
Kazimierz Leski – „Bradl”
„Bradl”, oficer wywiadu, w Powstaniu dowódca kompanii u „Sławbora”, odznaczony Krzyżem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Spotykałem się z nim w latach 1942-1944, jak na stosunki konspiracyjne, dość często. Gdy mi przekazywał ludzi z komórki legalizacyjnej, którą uprzednio prowadził, przy Więcej…